Jerzy Jednaszewski

Jerzy Jednaszewski, popularnie zwany „Jerzykiem„, był bezsprzecznie klasowym dżokejem, o wyjątkowo eleganckiej sylwetce i prawdziwie międzynarodowej sławie. Wygrał w karierze 757 gonitw, odnosząc wielkie sukcesy na torach Polski, Niemiec (w sezonach 1975-76 zwyciężał na ogierze Windwurf w Preis von Europa G1 w Kolonii), Austrii, Węgier i Czechosłowacji. Dwukrotnie w Polsce (1960 i 1961) uzyskał tytuł Czempiona. Karierę jeździecką zakończył w roku 1977 i zrobił to, jak na mistrza przystało, mocnym akcentem, wygrywając na ogierze Dersław (trenera Stanisława Molendy) Wielką Warszawską. Ostatnim służewieckim zwycięstwem dżokeja Jednaszewskiego była wygrana dwuletniego og. Da skat. Dosiadem na koniu Impet – 23 października 1977 roku – pożegnał się z warszawską publicznością, by już w następnym sezonie (1978) rozpocząć pracę jako trener (do 1994 roku włącznie przygotowywane przez Niego konie wygrały 483 gonitwy) i z miejsca odnieść wspaniały sukces, triumfując 4-letnim ogierem Pawiment w Wielkiej Warszawskiej. Zawsze pełen energii, humoru i pogody ducha, praktycznie nie odszedł na emeryturę, bo od 1995 do 2008 roku (z wyjątkami) pracował jako sędzia wyścigowy w Komisji Technicznej, której przez kilka lat przewodniczył.

Na zdjęciu Jerzy Jednaszewski na klaczy Solnica (Skarb – Solina, SK Kozienice) po wygranej Nagrodzie Pragi w 1957. 

Zwycięzcy Memoriału Jerzego Jednaszewskiego od 2010 roku.